Kies hem niet om zijn knappe kop

Sfeerverslag dierenasiel Utrecht

UTRECHT - Door het weiland rent een chihuahua zo snel als zijn kleine pootjes hem kunnen dragen. Uiterst geconcentreerd springt hij over een horde waar hij gemakkelijk onderdoor kan en klimt hij op een obstakel dat zeker tien chihuahua's hoog is. Als het rondje klaar is wacht het beestje trillend van opwinding op zijn beloning.

 
Een chihuahua met een jasje aan in een poppenwagentje is gewoon mishandeling.
 
 
 

Voor de open dag van Dierenasiel Utrecht staat een parcours van springplanken, pionnen en buizen in het weiland klaar. Langs de kant zitten bezoekers op het pas gemaaide gras met elkaar te praten. Maar het blaffen van de honden overheerst. Zodra het gekef van de jack russell ophoudt, vult een Deense dog de stilte op met zijn dreigende blaf.

Op dit moment verblijven er elf honden en ruim zestig katten in het asiel. De medewerkers hopen dat er door de open dag meer mensen voor een huisdier uit het asiel kiezen. Maar dat is niet de belangrijkste reden voor het jaarlijkse evenement. Receptioniste Hetty (36): “We laten mensen vandaag vooral zien wat het asiel allemaal doet.”

De Dog Walk begint. Tijdens deze hondendemonstratie laten alle asielhonden zien wat ze kunnen. Will Lutters (63), gedragsbegeleidster bij het asiel, staat met een microfoon in haar hand tussen de bezoekers. Ze vertelt over de karakters van de honden: “Zoals jullie zien is een chihuahua geen accessoire, maar ook gewoon een hond die van alles kan. Hij hoeft dus niet in een poppenwagentje te zitten met een jasje aan. Dat is gewoon mishandeling.”

Na de chihuahua is de Duitse herder Rex aan de beurt. Terwijl zijn begeleider probeert om hem in een rechte lijn te laten lopen, beneemt Rex zichzelf de adem door als een bezetene aan de riem te trekken. Wills stem schalt door de microfoon: “Deze lieve hond zat een week lang met zijn overleden baasje opgesloten in huis. In die dagen leerde Rex zichzelf om kastjes en deuren open te maken, op zoek naar eten.”

Ze vertelt dus ook open over de problemen van de dieren. “De meeste dieren die hier komen hebben veel meegemaakt, het zijn huisdieren met een speciale gebruiksaanwijzing.”

Naast de heropvoeding van de honden geeft Will daarom ook les aan toekomstige baasjes. Want niemand krijgt een huisdier zomaar mee: “Vroeger kwamen veel dieren uiteindelijk toch weer terug in het asiel omdat de nieuwe eigenaar niet voor het dier kon zorgen.” Om dit te voorkomen is er een strengere selectie. De toekomstige baasjes komen eerst op gesprek en gaan met de hond wandelen.

Will vertelt dat dieren meestal worden afgedankt doordat mensen hun hond uitkiezen aan de hand van het uiterlijk. Terwijl ze juist naar de karaktereigenschappen van het ras moeten kijken. “Bepaalde eigenschappen in rassen zijn niet of amper af te leren. Als je bijvoorbeeld niet tegen een hond kan die veel blaft, dan moet je geen jack russell nemen”, zegt ze stellig. “Een partner kies je toch ook niet alleen om zijn knappe kop?” Ze hoopt dat haar voorlichting zorgt voor betere matches tussen huisdieren en hun baasjes.

Vorige
Vorige

Moeilijke tijd voor Nederlandse telers

Volgende
Volgende

Wonderlijke wijnen op wereldreis